Nierzadko mimo ogólnego dobrostanu, jaki wokół panuje, nie czujemy się szczęśliwi. Rozum analitycznie przetwarza dane i podpowiada: miliony ludzi ma możliwość tylko pomarzyć o takim życiu, jakie masz, narzekanie w tej sytuacji jest nie na miejscu. Niełatwo rozumowi nie przyznać racji, ale … No właśnie, między „powinnam czuć się szczęśliwa/szczęśliwy”, a „czuję się szczęśliwa/szczęśliwy” bywa dystans nieprosty do pokonania. Dzieje się tak, gdy niemożliwe jest życie w harmonii całego organizmu. Starożytny kult harmonii nie wziął się z niczego, ale był efektem poszukiwań, badań i obserwacji. Nasze ciało i psychika, czy jak ktoś preferuje: soma i psyche, muszą współgrać ze sobą tworząc idealną jedność.

Filozofia życia wellness wychodzi naprzeciwko osobom, którym ta jedność płata figle. Niektórzy sądzą, że wellness to synonim SPA – nic bardziej mylnego. Spa bywa środkiem do osiągnięcia owego świetnego stanu równowagi psychosomatycznej, do jakiego prowadzi filozofia życia wellness. Nasuwa się pytanie, czy życie w harmonii całego organizmu jest możliwe w XXI wieku? Niewątpliwie nie jest sprawą prostą, ale należy próbować przynajmniej zbliżyć się do doskonałości. Czego wymaga od nas ta filozofia życia? Po pierwsze – słuchania własnego organizmu. Kiedy nauczymy się już słuchać, możemy postawić kolejny krok – odpowiedzieć na to, co usłyszeliśmy. Jak to zrobić? Odpowiedź jest jedna: ze znakomitym skutkiem. Właściwie każdy z nas zrobi to po swojemu i właściwie każdy metodę będzie dobry, jeśli oprzemy go na dialogu: ja – mój organizm.